Conjugarea verbului a uimi
Atenție! Acest verb nu există...
Mod INDICATIV:
prezent
eu uimesc
tu uimești
el/ea uimește
noi uimim
voi uimiți
ei/ele uimesc
imperfect
eu uimeam
tu uimeai
el/ea uimea
noi uimeam
voi uimeați
ei/ele uimeau
mai mult ca perfect
eu uimisem
tu uimiseși
el/ea uimise
noi uimiserăm
voi uimiserăți
ei/ele uimiseră
perfect compus
eu am uimit
tu ai uimit
el/ea a uimit
noi am uimit
voi ați uimit
ei/ele au uimit
perfect simplu
eu uimii
tu uimiși
el/ea uimi
noi uimirăm
voi uimirăți
ei/ele uimiră
viitor
eu voi uimi
tu vei uimi
el/ea va uimi
noi vom uimi
voi veți uimi
ei/ele vor uimi
viitor anterior
eu voi fi uimit
tu vei fi uimit
el/ea vor fi uimit
noi vom fi uimit
voi veți fi uimit
ei/ele vor fi uimit
Mod CONJUNCTIV:
conjunctiv perfect
eu să fi uimit
tu să fi uimit
el/ea să fi uimit
noi să fi uimit
voi să fi uimit
ei/ele să fi uimit
conjunctiv prezent
eu (să) uimesc
tu (să) uimești
el/ea (să) uimească
noi (să) uimim
voi (să) uimiți
ei/ele (să) uimească
Mod CONDIȚIONAL:
condițional perfect
eu aș fi uimit
tu ai fi uimit
el/ea ar fi uimit
noi am fi uimit
voi ați fi uimit
ei/ele ar fi uimit
condițional prezent
eu aș uimi
tu ai uimi
el/ea ar uimi
noi am uimi
voi ați uimi
ei/ele ar uimi